به نقل از «فرارو»

عیارسنجی تجارت با «شانگهای»/ نفع اقتصادی ایران از پیمان سیاسی- امنیتی چیست؟

تاریخ انتشار: ۲۵ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۳۲۱۶۵

بررسی وضعیت اقتصادی کشور‌های عضو پیمان شانگ‌های و رابطه تجاری ایران با این کشور‌ها نشان می‏دهد که عضویت ایران در این پیمان، بازار جدیدی در حوزه تجارت خارجی برای کشور به ارمغان نخواهد آورد. ضمن اینکه ایران از تمام ظرفیت تجارت با کشور‌های عضو، استفاده کرده است. اما چالش‌هایی برای افزایش تجارت با کشور‌های عضو این پیمان وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به تحریم‌ها، رقابت با کشور‌هایی همچون روسیه و چین در بازار‌های کشور‌های کوچک‌تر و کوچکی حجم اقتصاد برخی از کشور‌های عضو اشاره کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش دنیای اقتصاد، بیست و سومین نشست سران سازمان همکاری شانگهای، در اواسط ماه‌جاری به‌صورت مجازی و به ریاست هند برگزار و عضویت جمهوری‌اسلامی ایران در این سازمان به‌صورت رسمی اعلام شد. بر این اساس جمهوری‌اسلامی ایران، نهمین عضو سازمان همکاری شانگ‌های شد. این سازمان در سال‌۱۹۹۶ میلادی توسط رهبران چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان با هدف برقرار‌کردن موازنه در برابر نفوذ آمریکا و ناتو در منطقه، پایه گذاری شد.

اندکی بعد، ازبکستان هم به این سازمان پیوست و این سازمان رسما به «سازمان همکاری شانگهای» تغییر نام داد. جمهوری‌اسلامی ایران در سال‌۲۰۰۵ و چهار سال‌بعد از تشکیل رسمی این سازمان به‌همراه هند و پاکستان عضو ناظر سازمان همکاری شانگهای شد و یک سال‌بعد درخواست عضویت دائم در این سازمان را مطرح کرد، درحالی‌که پیمان شانگ‌های بیشتر به‌عنوان یک پیمان سیاسی-امنیتی شناخته می‌شود، مقامات ایرانی امیدوارند تا با عضویت ایران در این پیمان، ایران بتواند از طریق افزایش مبادلات تجاری با کشور‌های عضو، منافع اقتصادی کسب کند.

با وجود این، بسیاری از کارشناسان اقتصادی نسبت به منافع اقتصادی این پیمان به دیده تردید می‌نگرند. این گروه از کارشناسان معتقدند ایران با تمام این کشور‌ها پیمان‌های دوجانبه دارد و با بسیاری از کشور‌های عضو پیمان شانگ‌های در دیگر پیمان‌ها، مانند پیمان اوراسیا همکاری مشترک دارد و به همین دلیل ورود ایران به پیمان شانگ‌های اصولا اتفاق جدیدی محسوب نمی‌شود و همکاری ایران با کشور‌های عضو افزایش نخواهد یافت.

تاریخچه تجارت با کشور‌های عضو پیمان شانگ‌های

در بررسی منافع اقتصادی پیمان شانگ‌های برای ایران باید کشور‌های عضو را به دو گروه عمده تقسیم کرد. دسته اول کشور‌هایی هستند که جزو شرکای تجاری اصلی ایران محسوب می‌شوند؛ کشور‌هایی همچون چین، روسیه و هند. دسته دوم بیشتر کشور‌هایی هستند که ایران با آن‌ها مبادلات تجاری بسیار اندکی دارد. با بررسی آمار‌ها مشخص می‌شود که مبادلات تجاری با کشور‌های گروه اول، چندان تحت‌تاثیر تحریم‌های آمریکا قرار نگرفته است.

به‌عنوان مثال، صادرات ایران به چین در سال‌۱۳۹۰ معادل ۵/ ۵‌میلیارد دلار بود که این رقم در سال‌۱۴۰۱ به بیش از ۵/ ۱۴‌میلیارد دلار رسیده است. در حال‌حاضر چین بزرگ‌ترین شریک تجاری ایران است و بیش از ۲۵‌درصد ارزش دلاری مبادلات تجاری ایران از مبدا یا به مقصد این کشور است. همچنین واردات ایران از این کشور، در سال‌۱۳۹۰ در حدود ۵/ ۷‌میلیارد دلار بوده که در سال‌۱۴۰۱ با افزایش قابل‌توجهی به عدد ۷/ ۱۵‌میلیارد دلار رسیده است.

این موضوع در رابطه تجاری مابین ایران با هند و روسیه هم صادق است و آمار‌ها نشان می‌دهد که به‌رغم نوسانات مقطعی، تغییرات عمده‌ای را شاهد نبوده‌است، بنابراین می‌توان گفت پیوستن به پیمان شانگ‌های فصل تازه‌ای را در رابطه اقتصادی ایران با این کشور‌ها رقم نخواهد زد، زیرا پیش از این پیمان ایران از ظرفیت رابطه با این کشور‌ها نهایت استفاده را برده است و عضویت در پیمان شانگ‌های در‌های جدیدی برای رابطه با چین، روسیه و هند بازنخواهد کرد.

گروه دوم کشور‌هایی هستند که همه آن‌ها به‌جز پاکستان در منطقه آسیای‌صغیر واقع شده‌اند. این کشور‌ها به دلیل موقعیت جغرافیایی می‌توانند مقصدی جذاب برای کالا‌های ایرانی باشند و علاوه‌بر این، ایران می‌تواند با توجه به ناامنی افغانستان و پاکستان، مسوولیت ترانزیت کالا‌هایی که به این کشور‌ها صادر می‌شود را بر عهده گیرد و از این طریق درآمدزایی کند.

با وجود جذابیت‌های اقتصادی این کشور‌ها و همچنین اشتراکات فرهنگی ایران با کشور‌های این منطقه، تاکنون ایران نتوانسته است رابطه تجاری موفقی را با این کشور‌ها شکل دهد. به‌عنوان مثال در سال‌گذشته حجم صادرات ایران به کشور فارسی‌زبان تاجیکستان ۴/ ۱۷۰‌میلیون دلار بوده‌است. برای روشن‌شدن اینکه تا چه میزان ناچیز است باید اشاره کرد که در سال‌۲۰۲۱ میلادی، چین بیش از ۶/ ۱‌میلیارد دلار، قزاقستان ۷۲۰‌میلیون دلار و ازبکستان بیش از ۳۴۰‌میلیون دلار به تاجیکستان کالا و خدمات صادر کرده اند. رابطه تجاری ایران با دیگر کشور‌های منطقه آسیای‌صغیر چندان متفاوت نیست.

در سال‌۱۴۰۱ ایران به قرقیزستان نزدیک به ۷۰‌میلیون دلار صادرات داشته و تنها کمی بیش از ۸‌میلیون دلار از این کشور واردات داشته‌است. همچنین در سال‌۱۴۰۱ ایران به ازبکستان و قزاقستان به ترتیب ۷/ ۲۸۹ و ۱۹۵‌میلیون دلار کالا و خدمات صادر کرده و از این کشور‌ها به ترتیب ۳/ ۷۲ و ۸/ ۱۲۴‌میلیون دلار واردات داشته‌است؛ در واقع ایران کمتر از ۲‌درصد بازار این منطقه را در اختیار گرفته‌است، بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که ایران بازار منطقه آسیای‌صغیر را به رقبای خود واگذار کرده‌است.

موانع تجارت با کشور‌های آسیای‌صغیر

با درنظر گرفتن وضعیت موجود، باید امکان ورود ایران به بازار این منطقه را بررسی کرد. برای ورود ایران به بازار‌های این منطقه مسوولان و بازرگانان ایرانی با چند چالش‌جدی مواجه هستند. مشکل اول این است که بسیاری از کشور‌ها به دلیل تحریم‌های آمریکا علیه ایران و قرارگرفتن ایران در لیست‌سیاه FATF، برای رابطه اقتصادی با ایران محتاطانه رفتار می‌کنند. برخی از این کشور‌ها برنامه‌های بلندپروازانه توسعه را طراحی کرده‌اند و برای گسترش رابطه تجاری با ایران، نگران واکنش‌های احتمالی آمریکا خواهند بود.

مشکل دوم آن است که بزرگ‌ترین شرکای تجاری کشور‌های آسیای‌صغیر، چین و روسیه هستند. بر اساس آمار‌های سال‌۲۰۲۱ میلادی چین و روسیه، مجموعا ۵/ ۶۷‌درصد از بازار قزاقستان، ۵/ ۵۴‌درصد از بازار تاجیکستان و ۱/ ۴۴‌درصد از بازار ازبکستان را در اختیار دارند.

در کنار این دو قدرت باید به ترکیه هم اشاره کرد که مدت زمان قابل‌توجهی است که برای در اختیار گرفتن بازار منطقه آسیای‌صغیر خیز بلندی برداشته و هزینه‌کرده است. به این ترکیب با توجه به ترکیب کالا‌های صادراتی کشور، ایران برای ورود به بازار کشور‌های آسیای‌صغیر باید با کشور‌هایی رقابت کند که با آن‌ها رابطه استراتژیک چند بعدی در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی و امنیتی دارد. این مساله بر پیچیدگی رابطه اقتصادی ایران با کشور‌های آسیای‌صغیر می‌افزاید.

چالش دیگری که ایران با آن مواجه است جنس کالا‌های مورد‌نیاز کشور‌های آسیای‌صغیر است. مهم‌ترین کالای مورد‌نیاز کشور‌های آسیای‌صغیر نفت، گاز و محصولات پتروشیمی است. این کشور‌ها در تمام سال‌های پس از فروپاشی اتحاد جماهیرشوروی، انرژی مورد‌نیاز خود را از روسیه تامین کرده‌اند و ایران برای ورود به بازار انرژی این کشور‌ها باید با روسیه رقابت کند که می‌توان گفت در زمین «سیاست واقعی»، این اتفاق تقریبا امکان‌پذیر نیست.

در بین کالا‌های غیر‌نفتی، عمده واردات کشور ازبکستان را ماشین‌آلات صنعتی، کالا‌های واسطه تولید و محصولات دارویی شامل می‌شود. همچنین کشور قزاقستان قطعات فرستنده‌های رادیویی و قطعات یخچال‌های صنعتی و قرقیزستان، کالا‌های واسطه تولید، فرستنده رادیویی و سیگار وارد می‌کند. در شرایط فعلی با بررسی آمار‌ها مشخص می‌شود که در حال‌حاضر ایران ظرفیت لازم برای صادرات این گروه‌های کالایی، برای پاسخگویی به نیاز این کشور‌ها را ندارد و ایجاد ظرفیت برای صادرات این کالاها، نیازمند برنامه ریزی میان‌مدت و بلندمدت است.

مشکلات تجارت با کشور‌های فقیر

مشکل دیگر رابطه با کشور‌های آسیای‌صغیر، حجم اقتصاد این کشور‌ها است. تولید ناخالص داخلی این کشور‌ها بسیار پایین بوده و با درنظر گرفتن درآمد سرانه به‌عنوان یک شاخص رفاهی، به غیر‌از قزاقستان، بقیه این کشور‌ها جزو کشور‌های فقیر محسوب می‌شوند. بر اساس آمار‌های بانک جهانی، در سال‌۲۰۲۲ میلادی، تولید ناخالص داخلی قزاقستان ۲۲۰‌میلیارد دلار آمریکا، ازبکستان ۸۰‌میلیارد دلار، قرقیزستان ۱۱‌میلیارد دلار و تاجیکستان ۱۰‌میلیارد دلار بوده‌است. برای مشخص‌شدن اندازه اقتصاد این کشورها، مقایسه حجم اقتصاد آن‌ها با دیگر کشور‌ها می‌تواند راهگشا باشد.

در سال‌۲۰۲۲ میلادی، تولید ناخالص داخلی تایلند ۴۹۵‌میلیارد دلار، مصر ۴۷۶‌میلیارد دلار و آرژانتین ۶۳۲‌میلیارد دلار بوده‌است؛ در واقع چهار کشور قزاقستان، ازبکستان، قرقیزستان و تاجیکستان، مجموعا کمتر از ۷۵‌درصد کشور‌های فوق که هیچکدام جزو کشور‌های قدرتمند اقتصادی محسوب نمی‌شوند، تولید دارند. وضعیت شاخص‌های رفاهی در این کشور‌ها نشانگر آن است که این کشور‌های فقیر، تقاضای زیادی برای کالا‌های مصرفی ندارند.

بر اساس آمار‌های بانک جهانی در سال‌۲۰۲۲، درآمد سرانه تاجیکستان ۱۰۵۰دلار، ازبکستان ۲۲۵۵دلار و قرقیزستان ۱۶۰۰دلار بوده‌است. با مقایسه درآمد سرانه این کشور‌ها با دیگر کشور‌های نزدیک مانند ارمنستان و گرجستان مشخص می‌شود که کشور‌های مذکور ظرفیت زیادی برای واردات کالا‌های مصرفی ندارند. درآمد سرانه ارمنستان در سال‌۲۰۲۲، ۷‌هزار دلار آمریکا بوده و حجم واردات این کشور از دیگر کشور‌ها در سال‌۲۰۲۰ معادل ۵/ ۴‌میلیارد دلار بوده‌است که ایران تنها ۷‌درصد از بازار این کشور را در اختیار دارد. این مساله برای کشور گرجستان هم صادق است. این کشور با درآمد سرانه ۶۵۰۰ دلار آمریکا و با بازار ۸‌میلیارد دلاری می‌تواند برای کالا‌های مصرفی ایران بازار بسیار خوبی باشد.

در حال‌حاضر صادرات ایران به کشور‌های ارمنستان و گرجستان به ترتیب ۴۶۴‌میلیون و ۱۷۴‌میلیون دلار بوده‌است که با توجه به آشنایی بازرگانان ایرانی با این بازارها، این رقم می‌تواند افزایش داشته باشد.

در انتها می‌توان گفت با وجود اینکه سیاست دولت در فعال‌کردن دیپلماسی اقتصادی کشور را باید به فال‌نیک گرفت، درنظر گرفتن این نکته ضروری است که ظرفیت و انرژی دستگاه دیپلماسی کشور محدود است و باید این ظرفیت را برای ورود به بازار‌های مستعدتر ذخیره کرد.

آمار‌ها به روشنی نشان می‌دهد که ورود به پیمان شانگهای گرچه ممکن است مزایای قابل‌توجهی در حوزه‌های سیاسی و امنیتی برای ایران به‌ارمغان آورد، در حوزه اقتصادی به رشد و توسعه ایران کمک شایانی نخواهد کرد. دولت برای فعال‌کردن تولید کشور، باید رابطه با دو گروه از کشور‌ها را دنبال کند. گروه اول کشور‌هایی هستند که به‌صورت سنتی با ایران مبادله بالایی دارند. مزیت این کشورها، آشنایی بازرگانان ایرانی با نیاز‌های این کشور‌ها و نبود مشکلات ساختاری در مبادلات مالی است.

گروه دوم، کشور‌هایی هستند که در مسیر رشد اقتصادی قرار دارند. از جمله این اقتصاد‌ها می‌توان به برخی از کشور‌های آفریقایی، کشور‌های جنوب‌شرق آسیا و برخی از کشور‌های آمریکای‌لاتین اشاره کرد. این کشور‌ها با درآمد سرانه بالاتر و بازار رو به گسترش، با ایجاد تقاضای موثر برای کالا‌های مصرفی ایرانی به ایجاد زنجیره تولید در ایران کمک خواهند کرد.

برای این منظور لازم است مسوولان اقتصادی کشور با تقویت استراتژی توسعه صادرات، بستر لازم برای تولید کالا‌های صنعتی باکیفیت بالا برای رقابت با کالا‌های صادراتی سایر کشور‌ها فراهم کنند. در حال‌حاضر محصولات ایرانی از نظر کیفیت و قیمت توانایی رقابت با محصولات اقتصاد‌های بزرگ را ندارد و محصولات مشابه کشور‌های صنعتی، با قیمت پایین‌تر و کیفیت بسیار بالاتر فضای را برای تولیدات ایرانی محدود کرده اند.

مهم‌ترین سیاستی که برای این منظور ضروری به‌نظر می‌رسد، ارائه مشوق‌هایی است تا بنگاه‌های ایرانی بتوانند از صرفه‌های ناشی از مقیاس استفاده کنند. افزایش حجم تولید بنگاه‌ها در نهایت کمک خواهد کرد تا محصولات ایرانی باکیفیت بالا و قیمت ارزان‌تر به دیگر کشور‌ها صادر شود. مساله برندینگ نکته دیگری است که باید مورد‌توجه قرار گیرد. در حال‌حاضر شرکت‌های ایرانی در معرفی محصولات خود به دیگر کشور‌ها موفق نبوده اند و به همین دلیل بسیاری از بازار‌ها را به کشور‌هایی همچون ترکیه که در بحث مارکتینگ و برندینگ عملکرد بهتری داشته‌اند واگذار کرده‌است.

با توجه به اینکه مشکلات در حوزه برندینگ را به‌سادگی و با سرعت می‌توان اصلاح کرد، تبلیغات موثرتر باید اولویت بنگاه‌های ایرانی برای ورود به بازار‌های جهانی باشد. واقعیت تجارت‌جهانی آن است که کشور‌هایی مانند ایران، برای گسترش تجارت باید هوشمندانه عمل کنند و تلاش برای ورود به بازار‌هایی که منفعت اقتصادی چندان ندارند به‌معنای از دست‌دادن فرصت‌ها در بازار‌های مستعدتر است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: پیمان شانگهای قیمت طلا و ارز قیمت موبایل سازمان همکاری شانگ کشور هایی هستند برای ورود به بازار میلیارد دلار بوده تجارت با کشور کشور های عضو کالا های مصرفی پیمان شانگ کشور ها مبادلات تجاری درصد از بازار برای کالا دلار بوده دیگر کشور ها رابطه تجاری تجاری ایران میلیون دلار درآمد سرانه سال ۲۰۲۲ حال حاضر سال ۱۴۰۱ کشور ها آمار ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۳۲۱۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اکسپو ۲۰۲۴، «نمایش امنیت» ایران

شنیدن خبر برگزاری اجلاس بین المللی ایران و آفریقا و ایران اکسپو ۲۰۲۴، با حضور ۲۳۰۰ تاجر خارجی آن هم پس از پاسخ موشکی ایران به اسرائیل از شگفتی های این روزها و نشان دهنده امنیت بالای سرمایه گذاری در کشور ماست و شیرینی پیروزی وعده صادق را دوچندان کرد. - اخبار اقتصادی -

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، ششمین نمایشگاه توانمندی های صادراتی ایران در محل دائمی نمایشگاه بین المللی تهران در صبح شنبه 8 اردیبهشت ماه با حضور مقامات رسمی ایران و دیگر کشور حاضر در نمایشگاه افتتاح شد و لغایت چهارشنبه 12 اردیبهشت ماه 1403 در حال برگزاری است.

این نمایشگاه با استقبال خوبی از سوی مهمانان خارجی مواجه شده است که به گفته مسئولین حتی برای پذیرش کامل مهمانان دچار مشکل شده اند.

بیش از 2300  تاجر خارجی مهمان اکسپو 2024

برآورد ها حاکی از آن است که بیش از 2300 نفر از مقامات سیاسی ، تجاری از کشور های اروپایی، کشور های عضو بریکس، اعضای سازمان همکاری شانگهای، آمریکا لاتین، کشور‌های همسایه و حوزه خلیج فارس، کشور های حوزه اوراسیاو آفریقا برای حضور در این نمایشگاه به ایران سفر کرده اند.

نمایشگاه ایران اکسپو 2024 در قالب 6 گروه کالایی محصولات ایرانی شامل 1) صنایع غذایی، کشاورزی و شیلات 2) صنعت، فرش دستباف، صنایع دستی و گردشگری 3) دارو، تجهیزات پزشکی و تجهیزات آزمایشگاهی 4) محصولات شیمیایی 5) خدمات فنی مهندسی و 6) گروه پتروشیمی با حضور بیش از 700 شرکت دانش بنیان ایرانی در حال برگزاری است و حدود 1500 محصول دانش بنیان خود را در معرض دید بازدیدکنندگان قرار خواهند داد.

بدون شک این نمایشگاه فرصت بسیار مناسبی برای شناسایی ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های افزایش صادرات کشور بوده و در نهایت فتح بابی برای بازارهای جدید و رونق صادرات خواهد بود.

بر اساس مشاهدات میدانی از نمایشگاه ایران اکسپو تمامی فضای نمایشگاه که بر اساس اعلام مسئولین برگزاری نمایشگاه به مساحت 50 هزار‌مترمربع بوده تکمیل شده است.

اکسپو 2024 موضوعات متنوعی چون توسعه صنعت نمایشگاه با تمرکز بر افزایش تعاملات جهانی و نمایش توانمندی های صادراتی ایران و ایجاد فرصت های نو برای سرمایه گذاری خارجی و داخلی، برند سازی محصولات و تولیدات داخلی با هدف جذب سرمایه گذاری خارجی و افزایش قدرت سیاسی از سمت نمایشگاه؛ برگزاری نشت های تجاری B2B بین بازرگانان و تولیدکنندگان داخلی و سرمایه گذاران خارجی و ارائه بیش از 200 بسته سرمایه گذاری برای پیشنهاد به سرمایه گذاران خارجی را دنبال می کند. 

تاجرکامرونی: ایران متفاوت از شنیده هاست

در گفت و گویی با تاجری از کامرون در مورد حضورش در ایران و نمایشگاه اکسپو 2024 ، وی بیان داشت: وقتی به ایران آمدم بسیار متعجب شدم چون با آنچه که شنیده بودم متفاوت بود. با دیدن کیفیت شهر و شادی مردم و استقبال گرم از مهمانان خارجی متعجب شدم. این نمایشگاه معرکه است چون هر چیزی که نیاز داشته باشید را میتوانید تهیه کنید. خودم برای خرید محصولات و تجهیزات پزشکی آمدم.

او در پاسخ به اینکه آیا برای اولین بار به ایران سفر می کنید؟ اینگونه اذعان داد : بله ؛ اولین بار است بگذارید برایتان یک نکته جالب بگویم ، وقتی به خانواده ام گفتم قصد دارم به ایران سفر کنم همه شوکه شدند؛ داری به جایی می روی که موشک باران می شود.به همین خاطر از دیدن زیبایی شهر و آرامش مردم متعجب شدم.

همانطور که می بینید یکی از نکات مهمی که در این نمایشگاه مورد توجه قرار گرفته است امنیت روانی بازدیدکنندگان و مهمان خارجی است؛ برخلاف تبلیغات منفی رسانه های غربی علیه ایران و دستاورد های اقتصادی ، علمی و فناورانه برپایی این نمایشگاه در این برهه زمانی نشان از اقتدار سیاسی و اقتصادی ایران است که مورد استقبال بسیاری از کشور های جهان قرار گرفت. 

برخی از بازدیدکنندگان خارجی اذعان داشتند که به دنبال تجارت با کشوری همچون ایران هستند که قدرتمند و توانمند باشد و در تجارت با آنها مشکلی نخواهد شد و از آنها حمایت شود.

کاهش اثرگذاری تحریم ها با حضور در پیمان های جهانی 

ایران در طی سال های اخیر با عضویت در سازمان همکاری منطقه ای و بین المللی چون سازمان همکاری شانگهای، بریکس، قرارداد اوراسیا و... بر قدرت تعاملات ایران با سایر کشور های جهان افزوده است و اثر گذاری تحریم ها را کاهش داد.

همچنین برگزاری نشست اجلاس آفریقا و ایران اکسپو 2024 متاثر از قدرت ژئوپلتیک ایران در جغرافیای جهانی است.

امروزه با برگزاری چنین نمایشگاهی و معرفی دستاورد های اقتصادی ، علمی و فناوری به جهانیان اثبات شده است که ایران به لحاظ فناوری پیشرفته است و پیشرفته شدن در علم و فناوری موجب افزایش توان قدرت سیاسی و اقتصادی ایران خواهد شد.

غربی ها ایران را در ارائه ظرفیت های صادرات و برگزاری نمایشگاه ایران اکسپو 2024 برای به نمایش گذاشتن  این توانمندی ها، تولیدات و تجهیزات داخلی ناتوان می دیدند حال این نمایشگاه و دستاوردهای آن اثبات می کند که ایران در حال پیشرفت و توسعه و نوآوری است و در سطح جامعه جهانی می درخشد.

ایران در کنار ایفای نقش سیاسی خود برای تقویت همکاری های اقتصادی نیز اهمیت ویژه ای قائل است و این نمایشگاه در کنار نتایج مثبت اقتصادی و ارزآوری، عزمی برای توسعه سیاسی ایران و نقشی موثر در تحکیم ثبات و امنیت در منطقه به توسعه اقتصادی پایدار و افزایش همکاری های دو یا چندجانبه بین کشور ها را مورد توجه قرار داده است. 

بنابراین برگزاری نمایشگاه ایران اکسپو 2024 ، با وجود چنین شرایط منطقه ای در امنیت کامل و میزبانی از این حجم از نمایندگان و مقامات رسمی کشور های خارجی مورد تحسین و اهمیت سیاسی این نمایشگاه در کنار اهمیت اقتصادی آن بسیار حائز اهمیت بوده است.

انتهای پیام/